Mijn vuurtje begon onbewust na de geboorte van onze zoon Jordan. Ik heb een fijne, bevalling gehad, met hele fijne mensen om me heen, Toch gebeurde er zóveel en had ik achteraf het gevoel dat er iets miste.

Er miste beelden die ik achteraf kon plaatsen om ons hele verhaal te vertellen, van begin tot eind. Die had ik niet, enkel en alleen 4 beelden na de geboorte. Was dit dé taak van de mensen om mij heen? Absoluut niet! Het belangrijkste was op dat moment het gezin, waar een nieuw leven kwam. 

Na de geboorte van Jordan bleken er dingen niet te gaan zoals gehoopt, ondanks dit is hij nog steeds het leukste snoetje en het grootste geschenk wat ik ooit gekregen heb. Door de jaren heen hebben we en moeten we nog steeds veel afspraken met hem na en verloor ik mijn eigen ik. Dit had ikzelf niet door. Tot ik op een gegeven moment foto's terug keek en zag hoe erg ik wel niet veranderd was en wat we allemaal hebben meegemaakt, vanaf dit punt kwam het besef hoe belangrijk foto's wel niet zijn.